Στις 4 Σεπτεμβρίου, η αστυνομία της σερβίας συνέλαβε πέντε μέλη της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας, η οποία αποτελεί το σέρβικο τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Εργατών (IWA). Οι συλληφθέντες είναι οι Tadej Kurep, Ivan Vulović, Sanja Dojkić, Nikola Mitrovic και Ratibor Trivunac (που είναι και γενικός γραμματέας της IWA) και κατηγορούνται για την επίθεση με μολότοφ στην ελληνική πρεσβεία. Η εν λόγω επίθεση έγινε στις 25 Αυγούστου σε ένδειξη αλληλεγγύης στον τότε απεργό πείνας Θοδωρή Ηλιόπουλο και την ευθύνη γι αυτήν ανέλαβε η αναρχική ομάδα «Μαύρος Ήλιος» (Crni Ilija) με κείμενο που δημοσιεύτηκε στο ίντερνετ.
Εκτός από τους πέντε, λίγες μέρες αργότερα συλλαμβάνεται και ο αναρχοσυνδικαλιστής Ivan Savic, αλλά η σύλληψη του αποσιωπάται από την αστυνομία και τα ΜΜΕ, με συνέπεια ένας άνθρωπος να βρίσκεται όμηρος στα χέρια του κράτους και κανείς να μην γνωρίζει τίποτε γι αυτό. Τελικά, η σύλληψη (ή, πιο σωστά, απαγωγή) μαθεύτηκε πολλές μέρες μετά, μέσω των δικηγόρων των πέντε πρώτων συλληφθέντων.
Παρά την έλλειψη στοιχείων που να τους συνδέει με τη συγκεκριμένη ενέργεια, το σερβικό κράτος αποφασίζει την προφυλάκιση τους για τουλάχιστον 30 ημέρες, με τον εισαγγελέα να κρίνει την επίθεση ως «πράξη διεθνούς τρομοκρατίας», γεγονός που στη δίκη τους φέρνει αντιμέτωπους με το ενδεχόμενο επιβολής φυλάκισης από 3 έως 15 χρόνια ως «διεθνείς τρομοκράτες»!!!
Οι συλληφθέντες αρνούνται τις κατηγορίες και η αναρχοσυνδικαλιστική πρωτοβουλία με κείμενα της δηλώνει ότι δεν θεωρεί κομμάτι της δράσης της τέτοιου είδους επιθετικές ενέργειες, όπως εκείνη στην πρεσβεία. Παρ’όλα αυτά, ακόμα και η δραστηριοποίηση αυτών των ανθρώπων ενάντια στις κρατικές επιταγές, μέσα από την ελευθεριακή συνδικαλιστική τους δράση, τους καθιστά αυτόματα «εσωτερικούς εχθρούς», που η πάταξη τους βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητες της κρατικής ατζέντας. Έτσι, ένα ραγισμένο τζάμι, ένα μικρό σημάδι καψίματος στην πρόσοψη και ένα αλφάδι στην πρεσβεία βαπτίζονται με συνοπτικές διαδικασίες «διεθνής τρομοκρατία» και το «κυνήγι μαγισσών» καλά κρατεί. Άλλωστε, είναι γνωστό στους πάντες, ότι η στοχοποίηση αγωνιστών, οι σκευωρίες και τα στημένα κατηγορητήρια απέναντι σε όσους αντιστέκονται αποτελούν πάγια πρακτική όλων των κρατών του κόσμου.
Επιπλέον, με τη δίωξη των έξι συντρόφων, το σερβικό κράτος στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα δουλοπρέπειας και προστασίας προς στο ελληνικό κεφάλαιο, μιας και η ελλάδα είναι βασικός επενδυτής στη σερβία.
Η επίθεση στην ελληνική πρεσβεία ήταν μια από τις δεκάδες δράσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας του Θοδωρή Ηλιόπουλου. Είναι κομμάτι και συνέχεια όλων εκείνων των δράσεων που πυροδότησε και ενέπνευσε η εξέγερση του Δεκέμβρη σε όλο τον κόσμο.
Από τη μεριά μας, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους έξι αναρχοσυνδικαλιστές. Δεν αναγνωρίζουμε στους πραγματικούς τρομοκράτες της κοινωνίας που είναι το κράτος και το κεφάλαιο να ορίζουν την «ενοχή» ή την «αθωότητα» των μέσων που πολεμάμε. Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι «ένοχοι» ή «αθώοι», «νόμιμοι» ή «παράνομοι». Είναι δίκαιοι! Γι’ αυτό, και θα ήμασταν αλληλέγγυοι ακόμα και αν η δίωξη των έξι αγωνιστών δεν ήταν ξεκάθαρη σκευωρία.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΥΝΟΡΑ
ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
