Χθες Κυριακή 26/11, και ώρα 3:30 το μεσημέρι κάναμε πράξη το πρώτο, δικό μας, “επισκεπτήριο” στον σύντροφο Βαγγέλη Σταθόπουλο, κρατούμενο των Φυλακών Αλικαρνασσού στο Ηράκλειο Κρήτης. Περίπου 50 σύντροφοι/ισες με οχήματα κάναμε μοτοπορεία “περικυκλώνοντας” τις φυλακές κορνάρωντας και φωνάζοντας συνθήματα.
Μείναμε για ώρα στο σημείο που βρίσκεται πιο κοντά στο προαύλιο των φυλακών, ανταλλάσσοντας συνθήματα με τους μέσα, απλώνοντας πανό (Το κράτος τιμωρεί την αναρχική ιδεολογία – ‘Αμεση ικανοποίηση του αιτήματος μεταγωγής του συντρόφου Β.Σταθόπουλου), γράφοντας συνθήματα στην περίφραξη των φυλακών και διαβάζοντας στην μικροφωνική το κείμενο που μας είχε επικοινωνήσει ο Βαγγέλης λίγες μέρες πριν. ‘Επειτα περικυκλώσαμε άλλη μια φορά τη φυλακή με τα οχήματα καταλήγοντας στην είσοδο όπου δέσαμε το πανό και συνεχίσαμε την εγκάρδια επικοινωνία μας με ανταλλαγή συνθημάτων. Υπήρξε ανταπόκριση μέσα από τα κελιά, παρότι οι ανθρωποφύλακες προκλητικά προσπαθούσαν με σφυρίχτρες να παρεμποδίσουν τις προσπάθειες επικοινωνίας ανάμεσά μας.
Η επίσκεψη, η φασαρία και η επικοινωνία μας, ως στόχο είχε, να ενημερώσει τον σύντροφο μας πως κανείς/ μια δεν είναι μόνος/ η, όσο μακρυά “χωρο – ταξικά” κι αν τον στείλει το κράτος απ’τους γνωστούς – συγγενείς – φίλους. Ακόμη, να ζεστάνουμε λίγο τον αφιλόξενο και εκδικητικό εγκλεισμό του στα μέρη μας.
Να υπενθυμήσουμε σε κρατούμενους που έχουν υπνωτιστεί – πουληθεί, πως η ελευθερία κερδίζεται με αγώνες καθημερινούς, ατομικούς και συλλογικούς. ‘Ενας από δαύτους διεξάγεται τώρα στις φυλακές της χώρας μας για τον ”μοντέρνο χουντικό” νέο σωφρονιστικό – ποινικό κώδικα.
Και φυσικά να ειδοποιήσουμε την επιτροπή φυλακών και τους ανθρωποφύλακες πως δεν ξεχνάμε ποτέ για ποιούς δουλεύουν, ποιά συμφέροντα υπηρετούν και με ποιό τρόπο. Πως ειδικά τους/τις σύντροφους/ ισες πολιτικούς/ες κρατούμενοι/ες δεν θα καταφέρουν να τους απομονώσουν ποτέ, γιατί απλά είμαστε παντού!
Θα έχουν την αλληλεγγύη μας, δείχνοντας στο κράτος, τη δικαιοσύνη και την καταστολή ότι όσο κι αν προσπαθήσουν, με αντιτρομοκρατικούς νόμους, σωφρονιστικούς κώδικες, στοχοποιήσεις και προβοκάτσιες δε θα καταφέρουν με το φόβο, να καταστρέψουν την δύναμη της συντροφικότητας και τις προσωπικές σχέσεις.
Aκολουθεί τοποθέτηση συντρόφου Β.Σταθόπουλου από τις φυλακές Αλικαρνασσού:
Η εκδικητικότητα των μηχανισμών δεν είναι σε τρίτο πρόσωπο. Συγκεντρώνεται σε συγκεκριμένους ανθρώπους που αντιτίθονται, με τους αγώνες τους, στη κυρίαρχη τάξη πραγμάτων. Μια κατάσταση που μέσα από την σιωπή θέλουν να επιβάλλουν ώστε να μπορούν να διαιωνίσουν την αθλιότητα της. Εκείνοι που δημιουργούν τα αναγκαία ρήγματα στη σύγχρονη πραγματικότητα αποτελούν το στόχο αυτής της μεθοδευμένης επίθεσης. Το καθεστώς που ζούμε σήμερα δε μπορεί πλέον να κρύψει την διάχυτη φτώχεια του. Αποσκοπεί να συνθλίψει κάθε φωνή αντίστασης, τιμωρώντας παραδειγματικά εκείνους που άμεσα συγκρούονται με τα συμφέροντα του. Το κατασταλτικό μένος δεν εκλείπει!
Κατηγορήθηκα για την οργάνωση <<Επαναστατικός Αγώνας>> για την οποία συνελήφθει το 2010 και έκτοτε διώκομαι, αρνούμενος όλες τις κατηγορίες άρα και την συμμετοχή μου σε αυτή. Παρόλο που προφυλακίστηκα και δικάστηκα χωρίς καμία απόδειξη ή ένδειξη. Πάρα ότι έχω αποφυλακιστεί με ορούς και τόσα χρονιά δεν έχω απασχολήσει τις αρχές, βρίσκομαι ξανά στην φυλακή έπειτα από απόφαση του δικαστηρίου – στρατοδικείου που έγινε σε δεύτερο βαθμό. Εδώ, θα πρέπει να σημειώσω ότι η πρόταση του εισαγγελέα στο Εφετείο δεν ήταν τίποτα άλλο από μια απλή ανάγνωση του παραπεμπτικού της αστυνομίας όταν με συνέλαβαν το 2010 (sic)! Όταν έγραφα ότι οι δικαστές απλά σφραγίζουν τα έγραφα της αστυνομίας ούτε κι εγώ ο ίδιος δεν περίμενα ότι θα δικαιωθώ τόσο πολύ με αυτό τον τραγικό τρόπο!!!
Βρίσκομαι λοιπόν στην φυλακή γιατί ποτέ δεν έκανα δήλωση μετάνοιας και νομιμοφροσύνης. Γιατί ποτέ δεν καταδίκασα καμία μορφή αγώνα και δεν κατέδειξα ή υπονόησα σύντροφο ή συγκατηγορούμενο μου για να ελαφρύνω την δικιά μου θέση.
Βρίσκομαι λοιπόν στην φυλακή, χωρίς καμία απόδειξη που απαιτούν οι νομοί τους! Μάλλον, για να τοποθετηθώ καλυτέρα, βρίσκομαι ξανά σε ένα κελί με τη μόνη ατράνταχτη απόδειξη ότι είμαι αναρχικός ενάντια στο κράτος και την οικονομία τους.
Βρίσκομαι λοιπόν στην φυλακή, γιατί φυσικά ποτέ δεν αρνήθηκα ότι συμμετείχα ευρύτερα σε κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες από μικρή ηλικία ούτε έκρυψα πως αυτό θα συνεχίσω να κάνω.
Διότι ποτέ δεν κράτησα κρυφό ότι είμαι μέρος ενός ευρύτερου κινήματος που θέλει και βάζει σε σχεδιασμό την επαναστατική ανατροπή της Κυριαρχίας με όλους τους τρόπους κι όλα τα μέσα. Ποτέ δεν κράτησα κρυφό, ότι πολύ νωρίς στην ζωή μου αρνήθηκα να πάρω τη θέση του θύματος, ότι σε ένα πόλεμο που μαίνεται καθημερινά αρνήθηκα να σκύψω το κεφάλι μπροστά την καταπίεση και την οικονομική εκμετάλλευση ή να αναρριχηθώ σε κάποια θέση πατώντας τα κεφάλια άλλων.
Ως δρόν και σκεπτόμενο υποκείμενο αμετανόητα δηλώνω ότι δε θα σταματήσω να μάχομαι μέχρι το τέλος της ζωής μου. Ακόμα και αν γνωρίζω ότι αυτή μου η θέση και αυτές μου οι επιλογές είναι οι μονές αποδείξεις που έχουν στα χεριά τους οι διώχτες τους.
Εκδικητικά με καταδίκασαν σε έξι χρονιά κάθειρξης γνωρίζοντας στην ουσία ότι το υπόλοιπο που θα εκτίσω στην φυλακή δεν είναι παραπάνω από 6 μήνες. Γνωρίζουν ότι είχα μείνει προφυλακισμένος 12 μήνες κι άλλους 3 μήνες που παρέμεινα στην φυλακή έπειτα από το δικαστήριο που είχε γίνει σε πρώτο βαθμό.
Εκδικητικά με στέλνουν <<να σωφρονιστώ ως επικίνδυνος τρομοκράτης>> για 6 μήνες στις φυλακές Αλικαρνασσού Κρήτης. Σε αυτές τις απομακρυσμένες φυλακές με στέλνουν να εκτίσω την ποινή μου ώστε να με αποκόψουν από τους συντρόφους μου, φίλους μου και τους συγγενείς μου. ‘Ώστε μαζί με έμενα να ταλαιπωρούνται οι συγγενείς μου και οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι. Η εκδικητιτή μανία των μηχανισμών στοχεύει επίσης στην οικονομική εξάντληση των κοντινών μου ανθρώπων. Γιατί το βαθύ χέρι της καταστολής στοχεύει και στις τσέπες των γύρω μου ώστε να καταστεί αποτελεσματικός <<ο σωφρονισμός μου>>!
Εδώ θα ήθελα να διευκρινίσω τι σημαίνει να κρατείσαι στις απομακρυσμένες φυλακές της Αλικαρνασσού. Οι συγκεκριμένες φυλακές αγνοούν τι σημαίνει δικαιώματα των φυλακισμένων, μιας και τα πάντα πρέπει να εγκρίνονται και να αποφασίζονται μέσα από το συμβούλιο της φυλακής. Πράγματα που έχουν κατακτηθεί μέσα από αγώνες φυλακισμένων εδώ και χρόνια, με εξέγερσεις, στάσεις, αποχές από συσσίτια και απεργίες πείνας εδώ δεν ισχύουν και τούτο το καταλαβαίνεις λίγο μετά αφού περάσεις τη βαριά πόρτα της φυλακής.Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; ‘Ότι για τα πιο απλά πράγματα που ο κρατούμενος δικαιούται, να του φέρουν, π.χ. φαγητό απ’ έξω, ή να μπορεί να έχεις ένα mp3 για να ακούει μουσική, είτε μια τηλεόραση πρέπει να κάνεις αίτηση. Το κάθετί είναι στο χέρι του συμβουλίου αν θα το εγκρίνει.
Αν θα έχεις να φας, να ακούς μουσική, ή αν θα μπορείς να ενημερώνεσαι τι γίνεται στον έξω κόσμο είναι ζήτημα αίτησης και έγκρισης της φυλακής. Ακόμα κι ένα σκεύος μαγειρικής πρέπει να περάσει από το συμβούλιο κι αν θεωρούν ότι τηρεί τις προϋποθέσεις θα μπορείς να μαγειρεύεις! Το συμβούλιο κρίνει τα πάντα, ένας σκεύος μαγειρικής μπορεί να κριθεί εύκολα όπλο και να απαγορευτεί. Αν το ίδιο σκεύος το αγοράσεις μέσα από την φυλακή σταματά αυτομάτως να αποτελεί κάτι επικίνδυνο, γιατί η φυλακή σαν επιχείρηση καλά κρατεί και δεν σταματά ποτέ να είναι κερδοφόρα.
Φυσικά οι άνθρωποι της υπηρεσίας, οι ρουφιάνοι, απολαμβάνουν όλα τα προνομία που αναλογούν σε εκείνους που βοηθάνε την επιχείρηση της φυλακής να είναι κερδοφόρα και να έχει ομαλή λειτουργία. Για την ομαλή λειτουργία της φυλακής <<τα φάρμακα>> δίνονται με το κιλό από την υπηρεσία σε όποιον κρατούμενο τα ζητήσει ή κόβονται άμα δεν είσαι <<καλό παιδί>>! Πολλές απαγορεύσεις με πρόσχημα την διακίνηση ναρκωτικών σταματούν αυτόματως να υπάρχουν στους δικούς τους ανθρώπους και δεν χρειάζεται να αναφέρω από ποιόν ξεκινάει αυτή η διακίνηση. ‘Όπως και κάθε επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό της έτσι κι η φυλακή στοχεύει στο μονοπώλιο. Εννοείται ότι και τα ελεύθερα επισκεπτήρια αποτελούν ζήτημα κι απόφαση του συμβουλίου της φυλακής και εδώ πρέπει να τηρείς τις προϋποθέσεις! Μια έκφραση που ακούγεται τόσο συχνά εδώ μέσα, που σου επαναλαμβάνεται συνεχώς, σε ότι αποτελούσε μέσα από αγώνες αναφαίρετο το δικαίωμα σου.
‘Όλα τα παραπάνω είναι κάτι περισσότερο από εμφανή από τις πρώτες μέρες που αναγκάζεσαι να ζεις μέσα σε αυτή την φυλακή. Οι φυλακές Αλικαρνασσού είναι μια μικρή επιχείρηση που θέλει να είναι κερδοφόρα και να λειτουργεί σα ρολόι μέρα – νύχτα μέσα από τον καθημερινό και στυγνό έλεγχο. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μιλούν. Γιατί η υπηρεσία έχει φροντίσει να κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κράτηση τους. Για τους υπόλοιπους και όταν εκείνοι δεν σωφρονίζονται, σε σχέση πάντα με τα συμφέροντα της, τους στέλνει αλλού. Κατά αυτόν τον τρόπο έχουν εξασφαλίσει την σιωπή μέσα στη φυλακή. Από την μια οι άνθρωποι της υπηρεσίας που πλειοψηφούν και από την άλλη ο φόβος μην σου κάνουν την φυλακή ακόμα πιο δύσκολη!
Για όλους αυτούς του λογούς, κάνεις δεν μιλά! Μπροστά στο καινούργιο ποινικό κώδικα ελάχιστοι γνωρίζουν τι συμβαίνει σε άλλες φυλακές. Εδώ και μια απλή αποχή από το συσσίτιο φαντάζει σαν εξέγερση.
‘Όπως ήδη έχω αναφέρει θα είναι παράλογο απ’τη δικιά μου πλευρά να περιμένω κάτι διαφορετικό ως προς αυτό το καθεστώς. <<Απολαμβάνω τα δικά μου προνόμια μιας και τηρώ τις προϋποθέσεις πολιτικού κρατούμενου>>! Τα οποία δεν είναι παρά, η προσπάθεια απομόνωσης μου και η εκδικητικότητα των διωκτικών μηχανισμών. Τούτο δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι θα επιτρέψω να μου επιβληθεί ένα καθεστώς σιωπής. Δε θα κάτσω να υπομένω αυτό το καθεστώς που θέλουν να μου επιβάλλουν επειδή η ποινή είναι μικρή! Δε θα σταματήσω να αγωνίζομαι και να διεκδικώ αυτά που έχουν ήδη κατακτηθεί μέσα από τους αγώνες των φυλακισμένων. Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν γίνεται! Καμία υποχωρήση – Καμία παράδοση – Καμία ανακωχή. Ο αγώνας για την ελευθέρια είναι ένας αγώνας για μερικές καθαρές ανάσες, είναι ο αγώνας ενάντια σε ότι θέλει καθημερινά να στραγγαλίζει την ζωή όλων μας.
Σηκώνω την γροθιά μου και χαιρετώ τις κινητοποιήσεις ενάντια στις φυλακές και τους νέους σωφρονιστικούς κώδικες που θέλουνε να επιβάλλουν.
