Κάλεσμα για την 2η ανοιχτή συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστ(ρι)ών στην Κατάληψη Ευγγελισμού ,την Τρίτη 21/2 στις 19:00
Ακολουθεί το κείμενο του 1ου καλέσματος :
“Γυρνάμε και στριφογυρνάμε ειν’ οι ζωές μας δύσκολες, παράτολμες κι υπέροχες, ειν’ οι ζωές μας ίχνη αγριμιών πάνω στην άμμο βαδίζουμε, βαδίζουμε και θα συναντηθούμε, γιατι δε μας χωρίζει το άπειρο, γιατί μετριούνται αυτά, που μας χωρίζουν.”
Οι παρακάτω γραμμές αποτελούν ένα συντροφικό κάλεσμα για την πρώτη ανοιχτή συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστ(ρι)ών που θα πραγματοποιηθεί στην Κατάληψη Ευαγγελισμού την Τρίτη 14 Φλεβάρη στις 18:00 το απόγευμα.Μετά από 7 χρόνια επιλέγουμε την επανέναρξη της διαδικασίας.Το κάλεσμα απευθύνεται σε όλα τα άτομα και τις ομαδοποιήσεις (τυπικές ή/και άτυπες) που τοποθετούν τον εαυτό τους εντός του ριζοσπαστικού κινήματος της πόλης.Στις νεότερες συντρόφισσες που μπορεί να μην έχουν βρει ακόμη το πεδίο εκείνο που εκφράζει τις σκέψεις και τις επιθυμίες τους αλλά και στους παλιότερους συντρόφους που για ποικίλους λόγους (πολιτικούς ή/και προσωπικούς) έχουν απομακρυνθεί από τις διαδικασίες του κινήματος.Απαλλαγμένες από λογικές ιδιοκτησίας πάνω στον χώρο και την αυταρχική πεποίθηση ότι τα γνωρίζουμε όλα επιδιώκουμε τη συνάντηση και τη συνδιαμόρφωση με ανθρώπους με διαφορετικές αφετηρίες,πρoτεραιότητες και διαδρομές.Με γνώμονα τη συγκρότηση ενός κινήματος ατσαλωμένο στην ενότητα της δράσης και τις συντροφικές σχέσεις κινούμαστε προς τη κατεύθυνση της οικοδόμησης μιας ανατρεπτικής τακτικής του παρόντος , με το βλέμμα στραμμένο στην επαναστατική στρατηγική του μέλλοντος.
Με ψυχραιμία και συνέπεια οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τα επίδικα της εποχής μας και να πάρουμε τις αποφάσεις μας.Είναι αναγκαιότητα να γκρεμίσουμε συλλογικά την ματαιότητα και την ηττοπάθεια όπως και την στείρα αυτοανοφορικότητα,την επανάληψη διαχρονικών λαθών και την μικροπολιτική.Η διαδικασία επιθυμεί να διδαχθεί από το παρελθόν και να αποκρυσταλλώσει έναν πολιτικό σχεδιασμό αναζητώντας νέα εργαλεία ανάλυσης και επικοινωνίας τα οποία να μπορούν να σταθούν στο πραγματικό έδαφος της εποχής μας.Για να μην καταβυθιστούμε στους μικρόκοσμους μας και μας καταπιεί το σκοτάδι που απλώνεται σε κάθε σπιθαμή της καθημερινής ζωής μας.
