Τετάρτη 5 Μαΐου και το κέντρο της Αθήνας, από την λεωφόρο Αλεξάνδρας έως το Σύνταγμα, δονείται από την μαζικότερη εργατική πορεία των τελευταίων χρόνων. Περίπου 250.000 διαδηλωτέςβρίσκονται στο δρόμο, με μεγάλη μερίδα του να έχει διαθέσεις σύγκρουσης. Δημιουργούνται μέτωπα καθ’ όλο το μήκος της πορείας, ενώ στη βουλή ο κόσμος επιχειρεί επανειλημμένα να σπάσει τον κλοιό του στρατού των ΜΑΤ. Για τρεις περίπου ώρες το μανιασμένο πλήθος προσπαθεί, παρά την εκτεταμένη ρήψη χημικών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, να «μπουκάρει» στο κοινοβούλιο, την ίδια ώρα που οι πεφωτισμένοι τσογλαναράδες επικυρώνουν τα σχέδια τους για μια ακόμα αφαίμαξη του λαού και την ένταξή μας, ως χώρα, υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων γίνονται και επιθέσεις σε ορισμένα κρατικά κτίρια και τράπεζες.Στην οδό Σταδίου πυρπολείται η τράπεζα Marfin, με τραγική κατάληξη τον θάνατο τριών εργαζομένων από ασφυξία. Όλοι στο άκουσμα αυτής της είδησης και μη μπορώντας να το πιστέψουμε, περιμέναμε με αγωνία να μην επιβεβαιωθεί. Δεν θέλουμε να γράψουμε μια πρόταση σε αυτό το κείμενο που θα λέει απλά ότι εκφράζουμε την θλίψη μας, γιατί αυτό είναι ανεπαρκές για την περίσταση. Όσον αφορά τα σενάρια περί προβοκατόρικης ενέργειας δεν θα αναφερθούμεκαθώς δεν αναζητούμε την αλήθεια με συνομωσιολογικούς όρους. Ούτε θα προσπαθήσουμε να εξισώσουμε τις ευθύνες με το κάθαρμα το Βγενόπουλο, που απείλησε μέσω της διοίκησης της τράπεζας ότι όποιος απεργήσει θα απολυθεί, (αυτό σύμφωνα με τις καταθέσεις των υπαλλήλων) μεαποτέλεσμα να μείνουν οι υπάλληλοικλειδαμπαρωμένοι μέσα σε μιατράπεζα τη ημέρα της απεργίας. Υπεύθυνοι για αυτή την πράξη είναι όσοι καταφεύγουν σενοοτροπίες μακιαβελικού τύπου και λογικές«παράπλευρής απώλειας», όσοι δεν δρουν μαζί με την κοινωνία, αλλά στην ουσίαενάντια της και που θεωρούν ότι όλοιείναι υπόλογοι απέναντι τους. Μερίδιο ευθύνης φέρει ένα κομμάτι του αναρχικού- αντιεξουσιαστικού χώρου που ανέχτηκε τέτοιου τύπου συμπεριφορές και κάποιο άλλο που αδιαφόρησε, ενώ αντίθετα ένα άλλο κομμάτι στάθηκε απέναντι τους. Ενέργειες τέτοιας λογικής το μόνο που καταφέρνουν είναι να αναπαράγουν τις αξίες του συστήματος.Όποιοι και να είναι αυτοί που το έκαναν εμείς όχι μόνο δεν τους θεωρούμε συντρόφους μας, αλλά κομμάτι αυτού του σάπιου κόσμου. Την κατάσταση σπεύδουν να διαχειριστούν κράτος και ΜΜΕ, στιγματίζοντας σύσσωμο τον αναρχικό – αντιεξουσιαστικό χώρο, ως αδίστακτους δολοφόνους. Κροκοδείλια δάκρυα ξεχειλίζουν από όλα τα κανάλια, που σε συνεργασία με το κράτοςεπενδύουν πάνω στο θάνατοτων 3, για να καταστείλουνόλη αυτήν την οργή και αγανάκτηση που χαρακτήριζε την συγκεκριμένη πορεία,αλλά και αυτές που θα έρθουν. Οι αδίστακτοι δήμιοι της κοινωνίας, οι υπεύθυνοι για χιλιάδες δολοφονίες εργατών, μεταναστών και νεολαίων,τώρα παρουσιάζονται σαν ειρηνόφιλοι ανθρωπιστές. Απέναντι στην υποκρισία της εξουσίας και των λακέδων της στην προσπάθεια τους να εκμεταλλευτούν το τραγικό γεγονός και να ποινικοποιήσουν οποιαδήποτε επιθετική επιλογή, βασισμένοι στην ναζιστική λογική της συλλογικής ευθύνης,εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι δεν κάνουμε βήμα πίσω ούτε στις αξίες, ούτε στα προτάγματα μας. Τον πόλεμο απέναντι στην κρατική βαρβαρότητα. Την αντίσταση, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση. Το αγώνα απέναντι στην μισθωτή σκλαβιά. Την συνεχή παρουσία μας στο δρόμο και τη συμμετοχή σε όλους τους μαζικούς αγώνες καικινήματα. Ως ενεργό κομμάτι της κοινωνίας επιλέγουμε την αντιβία σαν ένα ακόμα μέσο αντίστασης ενάντια στη βία της εξουσίας. Χωρίς να είναι για εμάς αυτοσκοπός , η αντιβία αφενός αποτελεί έναν τρόπο προταγματικής δράσηςμε επιθέσεις σε συμβολικούς στόχους όπως είναι οι τράπεζες, κρατικοί στόχοι κ.α. Αφετέρου οξύνει τις κοινωνικές συγκρούσεις καθώς πιστεύουμε ότι δρόμος για την ελευθερία περνά μέσα από την ολική καταστροφή του υπάρχοντος συστήματος. Ο αναρχικός χώρος θα προστατέψει τις πολιτικές του επιλογές και δράσεις με οποιοδήποτε τρόπο. Οι 3 νεκροί είναι δικοί μας νεκροί, των εκμεταλλευόμενων, της εργατικής τάξης και όχι της Marfin και του Βγενόπουλου.
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ- ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
