Σκάσε και υπάκουγε, σκάσε και πλήρωνε, σκάσε και δούλευε … ξύπνα πριν πεθάνεις!
–
Μπήκε και το 2013, μετά από ένα διάλειμμα ευχών περί καλής χρονιάς, υγείας και των λοιπών ευσεβών πόθων, έρχεται η σκληρή πραγματικότητα να μας θυμίσει ότι τα πράγματα και φέτος θα είναι πολύ δύσκολα. Με το καλημέρα σκάνε νέα φορολογικά μέτρα, περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και ένα σωρό αυξήσεις σε ρεύμα, πετρέλαιο και σε άλλα είδη πρώτης ανάγκης και αγαθά. Το δόγμα «σωτηρία της πατρίδας» συνεχίζεται, ισοπεδώνοντας το λαό, δίνοντας γη και ύδωρ σε επιχειρηματίες και τραπεζίτες. Την ίδια στιγμή τα σκάνδαλα Siemens και Βατοπεδίου θάβονται και παραγράφονται, λες και δεν έγιναν ποτέ, λίστες με ονόματα πλουσίων με καταθέσεις στο εξωτερικό πάνε και έρχονται με φλασάκια. Να θυμίσουμε την διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, με τί ευκολία τις κρέμασαν στα μανταλάκια – βέβαια, για τις πόρνες της πολιτικής και του κεφαλαίου το πράμα αλλάζει… Και η κοινωνία κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, αφού το καλοκαίρι εκτέλεσε το δημοκρατικό της καθήκον και ψήφησε, αντί να πάρει με τις πέτρες αυτούς, που την οδήγησαν σε αυτό το χάλι. Σε αυτή τη συγκυρία της μούγκας το κράτος επιλέγει να χτυπήσει τους αναρχικούς και τις καταλήψεις. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι, ο αποπροσανατολισμός από την ατζέντα των σκανδάλων και των νέων μέτρων, η συσπείρωση του ακροδεξιού ακροατηρίου και η απεύθυνση στο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας, που έχει χάψει το παραμύθι ότι οι αναρχικοί με τα δυο κεφάλια και τα τέσσερα χέρια έχουν ρημάξει το σύμπαν, το στρίμωγμα της αριστεράς με την απαίτηση δηλώσεων νομιμοφροσύνης, από όσους τολμήσουν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους «παράνομους καταληψίες».
Ο υπουργός προστασίας πλουσίων και φασιστών Δένδιας δηλώνει σε όλους τους τόνους : «η νομιμότις θα θριαμβέψει, η ανομία θα παταχτεί!». Τί εννοεί όμως ο γύπας του νόμου και της τάξης?
ΝΟΜΙΜΟΤΙΣ ΕΙΝΑΙ : Να σου κόβουν το μισό μισθό και τη σύνταξη, το αφεντικό να σε απολύει, όποτε γουστάρει και να σε πληρώνει, όσο και όποτε γουστάρει, να σου παίρνει το σπίτι η τράπεζα και να σε πετά στο δρόμο, να μην έχεις πρόσβαση στο σύστημα υγείας, οι πολυεθνικές να καταστρέφουν fasttrack το περιβάλλον, να σε κοπανά ο αστυνόμος, να είσαι μέλος σε ναζιστικό κόμμα και να σφάζεις μετανάστες, να κάνουν αυξήσεις σε ειδή πρώτης ανάγκης, να σου βάζουν φόρο και στον αέρα που αναπνέεις.
ΑΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ : Να μη θες (ή να μην έχεις) να πληρώσεις τα χαράτσια και τους φόρους, να συμμετέχεις δυναμικά σε απεργίες, να διεκδικείς τα δικαιώματα σου, να αντιστέκεσαι σε εταιρίες που θέλουν να ρημάξουν τον τόπο σου, να καταλαμβάνεις εγκαταλελειμμένα κτίρια και να τους δίνεις ζωή, να αμύνεσαι στις φασιστικές συμμορίες και στους πάνοπλους μπάτσους.
Εάν έτσι είναι τα πράγματα, ε τότε ναί, είμαστε παράνομοι! και είναι και τίτλος τιμής, άμα στον αποδίδουν αυτοί που είναι χωμένοι μέχρι το λαιμό στα σκάνδαλα και στις μίζες, αυτοί που υποστηρίζονται και υπηρετούν, εις βάρος της κοινωνίας, καναλάρχες και μεγαλοεργολάβους, επιχειρηματίες και εφοπλιστές.
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΟΥΚΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΛΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
Υπάρχει όμως και ένας ακόμα λόγος που μας την πέφτουν, και ίσως ο πιο σημαντικός. Είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται, ζούμε, υπάρχουμε και λειτουργούμε μέσα σε αυτή. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν, αφού η επίθεση είναι σε όλα τα επίπεδα, εργασιακά-ελευθερίες-δικαιώματα, να μείνουμε εκτός «κάδρου». Γι’ αυτό και δεν είναι μια υπόθεση που αφορά μόνο εμάς, αλλά όλους όσους εντάσσουν τον εαυτό τους στο πλευρό των καταπιεσμένων. Είναι ζήτημα πολιτικό και κοινωνικό. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας και επιβίωσης. Σήμερα είναι οι καταλήψεις, αύριο η κάθε φωνή διαμαρτυρίας, ο τελευταίος που θα τα πάρει στο κρανίο και θα νιώσει την ανάγκη να ουρλιάξει “φτάνει πια !‘‘, αύριο μπορεί να είσαι και εσύ ο ίδιος που θα τύχει να διαβάσεις αυτό το κείμενο…Σαν αναρχικοί παλεύουμε κάθε μορφής εξουσία, τον ρατσισμό, το σεξισμό, την ιεραρχία, τον ατομικισμό, την κοινωνική αδικία και φυσικά το σύστημα που τα τρέφει και τα γεννά, τον καπιταλισμό. Οι καταλήψεις και τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια είναι χώροι, όπου οργανωνόμαστε πολιτικά, και όχι μόνο αυτό. Είναι απελευθερωμένα από την κυριαρχία εδάφη, αποτελούν βασική υποδομή του ευρύτερου ελευθεριακού κινήματος, ενώ ταυτόχρονα ένα πείραμα κοινωνικής οργάνωσης. Είναι μέσο αγώνα και ταυτόχρονα πρόταγμα. Μία ανοιχτή πρόταση προς την κοινωνία για το πώς θα μπορούσε να βρει λύσεις στα ζωτικής σημασίας πλέον προβλήματά της, από την στέγαση και τη σίτισή της, μέχρι την ανεξάρτητη, χωρίς αρχηγούς, οργάνωση της. Η κάθε κατάληψη λειτουργεί αυτόνομα και ανεξάρτητα από την άλλη, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιλογές των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτή. Εντός της πραγματοποιούνται κατά καιρούς πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες : κοινωνικές-πολιτικές εκδηλώσεις, εργαστήρια και μαθήματα αυτομόρφωσης, τέχνες ή τεχνικές, παιδικά εργαστήρια, χαριστικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες, αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία, αυτοοργανωμένες συναυλίες, πάρτι, γυμναστήρια, μουσικά στούντιο. Αλλά στεγάζονται ταυτόχρονα υποδομές, σημαντικές για τη διάδοση και τη συνέχιση του ανατρεπτικού κινήματος : κινηματικές βιβλιοθήκες, έκδοση εφημερίδων και εντύπων (όπως είναι και η εφημερίδα δρόμου Άπατρις), ραδιοφωνικοί σταθμοί (όπως είναι ο 98fm), τυπογραφεία (όπως είναι η τυπογραφική κολλεκτίβα Rotta, που στεγαζόταν στην κατάληψη Βίλα Αμαλίας). Οι καταλήψεις υπάρχουν στον ελλαδικό χώρο εδώ και πολλά χρόνια, πολύ πριν την κρίση του καπιταλισμού, δε θα μπορούσαν από το να αποτελούν στις μέρες μας και ένα σημαντικό ανάχωμα, όχι μόνο στην κρίση, αλλά και στην επέλαση των ναζιστικών καθαρμάτων.
Στην παρούσα συνθήκη έρχονται πλέον στο προσκήνιο δυναμικά και επιτακτικά όσο ποτέ, καθώς όλο και περισσότερος κόσμος, νεολαίοι, άνεργοι, εργαζόμενοι, λαικές συνελεύσεις, πλαισιώνουν και στηρίζουν τέτοια εγχειρήματα. Κυρίως και μετά από την ευρύτατη αλληλεγγύη και στήριξη που πραγματώθηκε στους δρόμους της Αθήνας, στη συγκινητική πορεία 12.000 ανθρώπων, το Σάββατο 12/01, απέδειξε σε όλους μας το αυτονόητο ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ! Όλα αυτά είναι που φοβούνται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, την ολοένα και μεγαλύτερη κοινωνική διάχυση και αποδοχή τέτοιων εγχειρημάτων, ως μια διαδικασία κοινωνικής ανυπακοής, που δεν ελέγχεται από τους αφεντάδες . Φοβούνται την ίδια τη συλλογικοποίηση των αναγκών μας, που δημιουργεί ρωγμές στο καπιταλισμό και τις κοινωνικές σχέσεις και συνθήκες, που κάνουν τις ουτοπικές μας επιθυμίες να φαίνονται λιγότερο μακρινές. Δεν εξαργυρώσαμε ποτέ την αγωνιστικότητα μας σε πολιτικές καρέκλες, γιατί ούτε κόμμα είμαστε και ούτε και θα γίνουμε. Δεν ξεπουλήσαμε κανένα κοινωνικό αγώνα, ούτε κουνήσαμε σημαιάκια, σταυρούς και εξαπτέρυγα για να γίνουμε αρεστοί. Η θέση μας είναι δίπλα σε κάθε καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο άνθρωπο, ανεξάρτητα από το χρώμα και τη γωνία του πλανήτη που γεννήθηκε. Ναι, είμαστε ρομαντικοί, ονειροπόλοι και ουτοπιστές, αυτό που σίγουρα δεν είμαστε, είναι προσκυνημένοι, διμούτσουνοι και ξεφτίλες! Προσπαθούν λένε, να καθαρίσουν τις «εστίες ανομίας». Η μοναδική εστία ανομίας όμως βρίσκεται μέσα στους μηχανισμούς του ίδιου του κράτους, μέσα στις τράπεζες, στα υπουργεία, στα χρηματιστήρια, στα στρατόπεδα της αστυνομίας, στα κομματικά γραφεία και στα έδρανα της βουλής. Αυτούς θα πρέπει όλοι μαζί να καθαρίσουμε, χωρίς να αφήσουμε ο ένας τον άλλο μόνο. Είναι λογικό να φοβηθούμε, αλλά στοίχημα να μη δειλιάσουμε. Να σφίξουμε λοιπόν όλοι μαζί τις γροθιές μας και με συντροφικότητα και αλληλεγγύη …
…ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/1 6μμ λιοντάρια
Συνέλευση Κατάληψης Ευαγγελισμού
