Το δόγμα του “νόμου και της τάξης” ήταν ένα από τα κεντρικά συνθήματα της ΝΔ την τελευταία προεκλογική περίοδο. Σήμερα βλέπουμε ότι η στρατηγική του δημοκρατικού «μασάζ» που εφάρμοσε στους πολίτες ο ΣΥΡΙΖΑ για να κρατούνται τα αριστερά προσχήματα, αντικαθίσταται με μία ολοκληρωτική σε όλα τα επίπεδα λογική λειτουργίας του κράτους.
Παρά την πλύση εγκεφάλου από τα τα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης είναι προφανές ότι αυτοί που υφαρπάζουν την εργατική υπεραξία μας οδηγώντας μας στην εξαθλίωση, παρουσιάζονται ως σωτήρες πετώντας μας τα αποφάγια από το τραπέζι που κάνουν εις βάρος μας. Είναι οι ίδιοι που στοιβάζουν κόσμο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και κρατητήρια, που βασανίζουν, αφήνουν ανθρώπους να θαλασσοπνίγονται και να πεινούν. Είναι οι ίδιοι που φυτεύουν σφαίρες σε νεαρούς και ανήλικους όπως ο Μαραγκάκης, ο Καλτεζάς και ο Γρηγορόπουλος. Αυτοί που λαδώνοντας με εθνισμό τα γρανάζια της πολεμικής μηχανής θέλουν να μας κάνουν κρέας για τις οβίδες τους. Οι “περιττοί”, οι εργαζόμενοι και οι μετανάστες σίγουρα βρίσκονται από την ίδια πλευρά στον κοινωνικό πόλεμο.
Η νέα κυβέρνηση πιστή στις προεκλογικές τις εξαγγελίες, δεν πρωτοτυπεί σε τίποτα, αλλά συνεχίζει με ζήλο τον ήδη κηρυγμένο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις πόλεμο ενάντια στο ευρύτερο κίνημα αντίστασης. Προκειμένου να επεκταθεί το κράτος και το κεφάλαιο, εξευγενίζει (αναπλάθει και ιδιωτικοποιεί) ό,τι του επιτρέπει να εξυπηρετεί τους σκοπούς του, ενώ ό,τι δεν μπορεί να αφομοιώσει και να κατευθύνει του επιτίθεται και το καταστέλλει. Πια σε κάθε γωνιά των Εξαρχείων παραφυλάνε αγέλες (σα)ματατζήδων που φροντίζουν να κάνουν πιο εμφανή την ανεπιθύμητη τους παρουσία με διαρκείς προσαγωγές και απειλές, ρίψεις χημικών και σεξιστικά σχόλια, με παράδειγμα την ομοφοβική επίθεση σε περαστικό ζευγάρι προ μηνός. Οι γειτονιές όπως τις θέλουν αυτοί, είναι ανοικτές σε πλούσιους τουρίστες και επενδυτές ενώ οι φτωχοί κάτοικοι μετατρέπονται σε παρείσακτους και σταδιακά αντικαθίστανται. Ήδη οι ομάδες του νόμου και της τάξης δρουν σαν στρατός κατοχής και είναι μαθηματικά σίγουρο ότι η κλιμάκωση από αυτούς τους ένοπλους εν δυνάμει δολοφόνους θα οδηγήσει σε νεκρούς.
Ήδη επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πανελλαδικά είχαν γίνει πολυάριθμες επιθέσεις και απόπειρες εκκένωσης σε κατειλημμένους χώρους οι οποίες προχώρησαν με τη κατεδάφιση της κατάληψης Μπρούκλυν στα Γιάννενα, τη πρώτη εκκένωση που πραγματοποιήθηκε από τη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι τα πρόσωπα της εξουσίας αλλάζουν αλλά το κράτος παραμένει ίδιο. Αυτή η στρατηγική έχει και συνέχεια με την Palmares στη Λάρισα που εκκενώθηκε πρόσφατα, την κατάληψη Βανκούβερ και το στέκι αναρχικών/μεταναστών καθώς και την Gare στην Αθήνα, ενώ επίσης ταυτόχρονα υφαρπάχτηκε το πολιτικό περίπτερό της πλατείας Εξαρχείων σαν ένα μήνυμα ότι οι δημόσιοι χώροι υπάρχουν μόνο για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Σε αυτά συνυπολογίζονται οι τρεις εκκενώσεις καταλήψεων στέγης που οδήγησαν εκατοντάδες πρόσφυγες σε κέντρα κράτησης.
Οι καταλήψεις όμως δεν είναι τα ντουβάρια. Είναι πρωταρχικά οι άνθρωποι που αυτοοργανώνονται για τη δημιουργία ενός δυναμικού, δραστήριου και πολύμορφου κινήματος και μέσα σε αυτές στεγάζουν τους αγώνες για ζωή και ελευθερία. Πολλοί από εμάς είμαστε εργαζόμενοι/ες, μετανάστες, άνεργοι και επισφαλείς, φοιτητές/τριες, μαθητές και μαθήτριες. Είμαστε ανάμεσα στους καταπιεσμένους και είμαστε αποφασισμένοι/ες να απαντήσουμε έμπρακτα στην κρατική βία. Μέσα από τις δράσεις μας θέλουμε να δημιουργήσουμε κανάλια επικοινωνίας και να προσεγγίσουμε αυτούς που βρίσκονται στην ίδια θέση με μας και θέλουν να παλέψουν συνειδητά ενάντια στους θεσμούς που υποτιμούν τις ζωές μας.
Οι κατειλημμένοι χώροι ή αλλιώς τα κέντρα “ανομίας” όπως χαρακτηρίζονται από τους επικοινωνιολόγους-γυμνοσάλιαγκες, αποτελούν ορμητήρια αντίστασης στα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου. Διεκδικούν έμπρακτα ζωή και όχι επιβίωση, με το πολιτικό πρόταγμα και τον καθημερινό τρόπο διαβίωσης να είναι έννοιες ταυτόσημες. Είναι οι χώροι που οι αναρχικές αξίες επικρατούν των καπιταλιστικών και παράγουν ένα διαφορετικό πολιτισμό από αυτό της κυριαρχίας.
Οι καταλήψεις είναι το μέρος που η κοινότητα αγώνα παίρνει σάρκα και οστά. Είναι οι χώροι που βρισκόμαστε συζητάμε, οργανωνόμαστε και δημιουργούμε. Μέσα σε αυτούς τους χώρους γεννιόνται πυρήνες πολιτικής και πολιτιστικής δράσης όπως πολιτικές ομάδες, ομάδες αντιπληροφόρησης, αντιφασιστικές συνελεύσεις, εργατικά σχήματα, φεμινιστικές συλλογικότητες, συνελεύσεις ενάντια στον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, συνελεύσεις ενάντια στον εγκλεισμό και αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους, κολεκτίβες εργασίας και χώροι διανομής βιβλίων. Είναι το σημείο συνάντησης μακριά από τη σάπια εμπορευματοποιημένη διασκέδαση των μαγαζιών που βρωμάει σεξισμό. Οι καταλήψεις δεν είναι απλά κτήρια, είναι ο τρόπος για ζωή μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Μία από αυτές τις καταλήψεις είναι και η αναρχική κατάληψη Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο Κρήτης. Με ιστορία δεκαεφτά ετών έχει δεχτεί πάμπολλες επιθέσεις και απειλές από αυτούς που ανήκουν στο στρατόπεδο της κυριαρχίας. Διαχρονικά είναι φιλόξενη στους διοργανωτές αγώνων κοινωνικών και εργατικών, αγώνων ενάντια στης φύσης της λεηλασία και εχθρικοί σε κράτος και κεφάλαιο συνεχίζοντας να είναι αγκάθι στα πλευρά της εξουσίας μέχρι σήμερα.
Διάφορα κόμματα κυβέρνησαν σε αυτό το διάστημα εξαγγέλλοντας την πάταξη της “ανομίας” και την επιβολή της “κοινωνικής ειρήνης¨. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν παραδοθεί στην χλεύη και στην λήθη της ιστορίας. Οι σημερινοί κυβερνόντες δεν αποτελούν τίποτα καινούριο. Η μίξη νεοφιλελευθερισμού στην οικονομία με ακροδεξιές εξάρσεις στο κοινωνικό πεδίο δεν πήγε καθόλου καλά για την τάξη μας και μας είναι γνώριμη από προηγούμενες δεκαετίες.
Η όξυνση της κρατικής καταστολής με προληπτικές δράσεις ενάντια στους χώρους αγώνα – “εστίες ανομίας” δείχνουν την ανησυχία των κυβερνόντων για τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις που θα προκύψουν από την εφαρμογή της ατζέντας τους. Παρότι το μιντιακό κατασκεύασμα της “λαοπρόβλητης” και “δημοφιλούς” κυβέρνησης δεν έχει ακόμη ξεφτίσει με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ακατανίκητη, οι αγώνες που δόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια έχουν σφυρηλατήσει μία αναρχική-αντιεξουσιαστική κοινότητα αποφασισμένη να υπερασπισθεί την ιστορία της μέχρι τέλους. Οι απειλές και τα τελεσίγραφα έχουν χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν και κατάληξαν στο κάδο απορριμάτων ενώ οι εκδικητικές εγγυήσεις και οι κατηγορίες για πολλαπλά κακουργήματα που έχουν επιβληθεί, μας δυνάμωσαν ακόμη περισσότερο. Σε όλο αυτό τον κοινωνικό αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό και την καταστροφή ανθρώπων και φύσης υπάρχει η ανάγκη ενδυνάμωσης με την συμμετοχή του καθένα και της καθεμιάς μας από το δικό του μετερίζι.
Για να μην βρεθούμε κάτω από τις ρόδες της επανιδρυμένης δολοφονικής συμμορίας ΔΕΛΤΑ ή χειρότερα κρέας για τα κανόνια των διαφόρων πολεμοκάπηλων, οι αντιστάσεις μας πρέπει να οργανωθούν και να πολλαπλασιαστούν άμεσα δημιουργώντας ρήγματα στη βάση αυτού του σαθρού οικοδομήματος με τελικό σκοπό την κατάρρευσή του.
Αν πιάσουμε το νήμα των αγώνων του παρελθόντος ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο
Αλληλεγγύη σε όλες τις καταλήψεις που επλήγησαν ή απειλούνται με εκκένωση
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ – ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΚΛΗΣΗ Η ΑΠΕΙΛΗ
Κατάληψη Ευαγγελισμού
Νοέμβρης 2019
