ΑΠΡΙΛΗΣ 2010 : 3η Ανακοίνωση της ανοιχτής ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ αναρχικών/αντιεξουσιαστών ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, σε σχέση με:
την οικονομική κρίση, τους συντρόφους που διώκονται για «τρομοκρατία», τα ΜΜΕ,
την επίθεση στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο και την καταστολή
-
Εισαγωγή
Δεν είναι τυχαίο ότι η ανακοίνωση της «εξάρθρωσης» της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας συνέπεσε χρονικά με την ανακοίνωση της υπαγωγής της ελληνικής οικονομίας στον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Ένα χτύπημα που θα δεν θα πλήξει του βιομηχάνους, τους τραπεζίτες και τα λοιπά παράσιτα της κοινωνίας αλλά αντιθέτως τις πιο αδύναμες ομάδες και την εργατική τάξη.
Αργεντινή (6η πιο πλούσια χώρα στον κόσμο τη δεκαετία του ’30), Βολιβία, Αιθιοπία, Ελ Σαλβαδόρ, Ταϊλάνδη, Σουδάν είναι μερικές από τις χώρες οι οποίες δέχτηκαν την επιτροπεία του ΔΝΤ με δραματικές συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού τους. Υπάρχει όμως μια σημαντική λεπτομέρεια η οποία δείχνει σε τι πολιτική κατάσταση βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα: Η πλειοψηφία των χωρών που ενεπλάκησαν με το ΔΝΤ ήταν χώρες που προέρχονταν από στρατιωτική δικτατορία με διαλυμένο κοινωνικό ιστό και με ακραίες οικονομικές ανισότητες. Παρομοίως, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα βιώνουμε μια «δημοκρατική» χούντα, η οποία κάτω από το σοσιαλδημοκρατικό μανδύα διακυβέρνησης επιβάλλει μέτρα (απολύσεις, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κλπ) που και οι πιο «συντηρητικές» κυβερνήσεις δεν κατάφεραν ή δεν τόλμησαν να προωθήσουν.
Η κυβέρνηση μέσω των ΜΜΕ καλλιεργεί ενοχές σε όλους για τα σκάνδαλα και τις κομπίνες που σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν από το κράτος και τη βουλή όλα αυτά τα χρόνια. Τη στιγμή που οι διάφοροι γυρολόγοι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (ΜΜΕ) παραπληροφορούν και σπεκουλάρουν σχετικά με τα χάλια της οικονομίας και τις θυσίες που πρέπει να γίνουν από τους μεροκαματιάρηδες και τους απολυμένους, το ελληνικό κράτος-ζητιάνος κάνει πανάκριβες αγορές σε γαλλικές φρεγάτες και γερμανικά αεροπλάνα αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ και επιπλέον ενισχύει τις υπερκερδοφόρες τράπεζες αυτό το μήνα με 16 δις από την τσέπη μας.
-
Για τους Συντρόφους/ισσες
που Διώκονται για Υποθέσεις «Τρομοκρατίας»
Η Αλληλεγγύη μας είναι Δεδομένη
Τις τελευταίες ημέρες παίζεται ένα ακόμα επεισόδιο του τηλεοπτικού σώου που οι ευφάνταστοι καναλάρχες και οι κρατικοί υποβολείς τους ονομάζουν «εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα». Είδαμε λοιπόν μια ακόμη χολιγουντιανών προδιαγραφών επιχείρηση που επιδιώκει την ηθική και φυσική εξόντωση συντρόφων μας, ανθρώπων δηλαδή που έχουν επιλέξει συνειδητά, με τη συνεχή και χρόνια δράση τους στο αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα, να θέσουν τους εαυτούς τους έξω από το συστημικό τερατούργημα. Και πέρα από αυταπάτες, πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι η δίωξη των 6 συντρόφων έχει να κάνει με το γεγονός ότι ως πολιτικά όντα, μάχονται με συνέπεια για την κατάρρευση του υπάρχοντος. Πρόκειται δηλαδή για πολιτικούς κρατούμενους της «δημοκρατίας».
Προφανώς σε αυτήν τους την προσπάθεια οι κρατιστές δεν διστάζουν να σακατέψουν όλα όσα κατά καιρούς διαφημίζουν ως «κεκτημένα» του λαού και τα οποία πλέον απλά παρέχουν τον απαραίτητο σε όλους δημοκρατικό μανδύα. Τον περιβόητο δηλαδή νομικό τους «πολιτισμό». Είδαμε λοιπόν να παρουσιάζεται ως ενοχοποιητικό στοιχείο η κατοχή πολιτικών βιβλίων και εντύπων, παρακολουθήσαμε τις προσωπικές τους σχέσεις να μετατρέπονται σε κολάσιμα ποινικά αδικήματα, είδαμε τέλος να ματαιώνεται στην πράξη το τεκμήριο της αθωότητάς τους και να στιγματίζονται μια για πάντα ως εχθροί της κοινωνίας, με την εισαγγελία να δημοσιοποιεί φωτογραφίες και ονόματα πριν καν απαγγελθούν κατηγορίες και τον δημοσιογραφικό συρφετό να περιφέρεται μέσα στα σπίτια τους επιδεικνύοντας ως πειστήρια προσωπικά τους αντικείμενα (από όργανα γυμναστικής μέχρι καλαμωτές στην αυλή).
Απροκάλυπτη και δριμεία είναι όμως και η επίθεση που έχει εξαπολύσει το κράτος σε όλη την κοινωνία, με την ξεδιάντροπη προσπάθειά του να ακυρώσει έναν από τους συνεκτικούς της δεσμούς, την αλληλεγγύη. Έτσι οι σύγχρονοι γκεσταπίτες καλούν με όλα τα προπαγανδιστικά τους μέσα, τον καθένα μας, να έχει τα μάτια του ανοιχτά για «ύποπτες» συμπεριφορές και να καταδώσει άμεσα το γείτονα που δεν είναι και πολύ διαχυτικός, το συνάδελφο που διαβάζει τις προκηρύξεις των επαναστατικών ομάδων, το συμφοιτητή που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις. Προσπαθούν έτσι να φυλακίσουν τις ανθρώπινες σχέσεις στη μέγγενη της καχυποψίας και να τις ποτίσουν με ρουφιανιά και χαφιεδισμό. Ίσως αυτό να εννοούν οι σοσιαλιστές του πασόκ με τον όρο «συμμετοχική δημοκρατία».
Το κράτος είναι αδίστακτο και ως τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. Η τρομοκρατική του δράση είναι διαρκής. Ξεκινά από τις τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις και τα συνεχιζόμενα εργατικά «ατυχήματα», περνάει από τις αόριστες επιδημίες, συνεχίζει με την καταλήστευση του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου και καταλήγει στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Τρομοκρατεί τον πληθυσμό με ανύπαρκτους κινδύνους και διάφορες απειλές για να εξασφαλίσει τη δικιά του μακροημέρευση. Φυσικά στη δεδομένη συγκυρία μια τέτοια απειλή είναι η οικονομική κατάρρευση της χώρας που χρησιμοποιείται ως πολιορκητικός κριός για την οικονομική τρομοκρατία που εξαπολύει. Εν τέλει δεν μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρο ότι είναι ο μοναδικός τρομοκράτης για την κοινωνία.
Είναι δεδομένο για εμάς ότι ιστορικά η αντικαθεστωτική ένοπλη πάλη είναι κομμάτι του αγώνα για την απελευθέρωση της κοινωνίας από το παρασιτικό κρατικό κατασκεύασμα και τις εξουσιαστικές ονειρώξεις των αφεντικών. Είναι πεποίθησή μας επίσης ότι η εξουσία και η ταξική της «δικαιοσύνη» των έκτακτων στρατοδικείων (τρομονόμος) δεν είναι σε καμία περίπτωση οι αρμόδιοι να κρίνουν, πόσο μάλλον να δικάσουν και να καταδικάσουν, όσους κατά καιρούς κατηγορούνται ή πράγματι συμμετέχουν στις επαναστατικές οργανώσεις. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο η ίδια η κοινωνία, το κίνημα στο όποιο συντάσσονται και εν τέλει η ιστορία. Είναι πραγματικότητα ότι ανεξάρτητα από τη συμμετοχή ή όχι των έξι συντρόφων στον Επαναστατικό Αγώνα, βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά μέσα στη διαδικασία του κοινωνικού αγώνα και ως εκ τούτου στεκόμαστε φύσει και θέσει αλληλέγγυοι όσο αυτοί βρίσκονται σε ομηρία.
Να Δώσουμε Τέλος στις Απάτες.
Είναι Αγωνιστές Δεν Είναι Τρομοκράτες
Λίγα ακόμα λόγια για τα ΜΜΕ
Όσον αφορά την προαναφερόμενη λασπολογία και τρομολαγνεία, είναι γεγονός ότι δεν περιμέναμε και τίποτα καλύτερο από τα ΜΜΕ. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας προς όφελος των αφεντικών, η ηθική και πολιτική εξόντωση όσων αντιστέκονται, η κοινωνική αποχαύνωση και η δημιουργία παθητικών καταναλωτών και πειθήνιων υπηκόων είναι μόνο λίγες από τις εργολαβίες που εδώ και χρόνια αναλαμβάνουν. Άλλωστε, οι πάμπλουτοι επιχειρηματίες ιδιοκτήτες τους και οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι τους ξέρουν καλά ποια είναι τα συμφέροντα τους και αυτά προασπίζονται λειτουργώντας ως ιδεολογικά στηρίγματα του κράτους και των διωκτικών μηχανισμών του. Με άλλα λόγια:
-
Τα ΜΜΕ Είναι οι Οδοστρωτήρες που Ανοίγουν το Δρόμο για να Περάσουν
τα Τζιπ της Αντιτρομοκρατικής & οι Κλούβες της Αστυνομίας
Εμείς οι Τρομοκράτες…
Ένας από τους βασικούς στόχους των ποινικών διώξεων των συντρόφων και της ενορχηστρωμένης συκοφαντίας που τις συνοδεύει είναι η απονομιμοποίηση στη συνείδηση της κοινωνίας συνολικά του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου στον οποίο ανήκουν και κατά συνέπεια η αποκοπή του από τα ερείσματα που διαθέτει στα κοινωνικά στρώματα. Μόνο που όσοι και όσες ανήκουν σ’ αυτά, και μάλιστα στο κομμάτι τους εκείνο που αγωνίζεται και διεκδικεί, γνωρίζουν καλά ότι οι αναρχικοί έχουν διαχρονικά σταθεί συμμέτοχοι, οργανωτές και αλληλέγγυοι σε μια ολόκληρη σειρά κοινωνικών αγώνων για μια καλύτερη ζωή: από τη μαζική συμμετοχή τους ως εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές κλπ στις πρόσφατες γενικές απεργίες ενάντια στην πολιτική λιτότητας κι εξαθλίωσης της κυβέρνησης έως την καθοριστική τους συμβολή στην αποκάλυψη των εργοδοτικών-κρατικών εγκλημάτων στις περιπτώσεις των εργατριών Κωνσταντίνας Κούνεβα και Κάρμεν Μ.
Με την παράλληλη ίδρυση μαχητικών πρωτοβάθμιων σωματείων σε πολλούς κλάδους και την αλληλεγγύη τους στις απεργίες και τις διεκδικήσεις επιμέρους αγωνιζόμενων ανθρώπων όπως πρόσφατα των ψαράδων στη Μηχανιώνα Θεσ/νίκης, των εργατών στο Πέραμα, στη ΜΕΤΚΑ (Βόλος), παλιότερα στην Τρικολάν (Νάουσα), τους κατοίκους του Στρυμονικού κόλπου, την ΕΑΣ κλπ, αλλά και την έμπρακτη διεθνιστική, αντιπολεμική, αντιρατσιστική και οικολογική δράση τους, οι αναρχικοί εδώ και παντού, κι ανάμεσά τους αποδεδειγμένα οι νυν δήθεν τρομοκράτες, έχουν αποδείξει ότι αγωνίζονται ανοιχτά, δημόσια και με συνέπεια που απλά κουρελιάζει τις χυδαίες τεχνικές κατασυκοφάντησης των καναλιών. Όχι τόσο γιατί όλη η παραπάνω ενδεικτική παράθεση των αγώνων του πολιτικού αυτού χώρου και των έξι συλληφθέντων είναι ιστορικά καταγεγραμμένη και αναμφισβήτητη (σε αντίποδα του χειμάρρου των ψευδών του κράτους και των ΜΜΕ), αλλά κυρίως γιατί η ανιδιοτέλειά τους έρχεται να παραδώσει στη χλεύη τους ισχυρισμούς περί «αντικοινωνικών» στοιχείων και «τρομοκρατών».
-
Ποιος θα μας Προστατέψει από τους Προστάτες του Πολίτη?
Οι κατασταλτικές μέθοδοι του κράτους και των μηχανισμών που έχει στη διάθεση του ήταν και είναι η αιχμή του δόρατος της κυρίαρχης πολιτικής-οικονομικής εξουσίας απέναντι στα κοινωνικά κομμάτια που τάσσονται εναντίον τους. Αυτό όμως που έχει αλλάξει είναι το ποιοτικό και ποσοτικό τους επίπεδο. Χαρακτηριστικό αυτών των αλλαγών είναι η (για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση) πλήρης πολιτική κάλυψη του υπουργείου που επιμελείται το πρωτοφανές σε ένταση και εύρος όργιο καταστολής. Ας μιλήσουν τα γεγονότα:
Εγκαθίδρυση κατοχής στρατιωτικού τύπου από εκατοντάδες μπάτσους και συνεχείς εισβολές στη γειτονιά των Εξαρχείων, έτσι ώστε να μπορούν να πηγαίνουν για καφέ ο υπουργός μαζί με μεγάλο-δημοσιογράφους όπως οι ίδιοι είχαν δηλώσει… Εισβολή στο στέκι «Ρεσάλτο» και κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος δεκάδων συντρόφων/ισσων για την κατοχή άδειων μπουκαλιών μπίρας και καταβολή εξοντωτικών εγγυήσεων. 1700 «προληπτικές» προσαγωγές (μόνο στην Αθήνα) πριν τις διαδηλώσεις του περασμένου Δεκέμβρη. Δολοφονικές επιθέσεις σε διαδηλώσεις από την ομάδα ΔΕΛΤΑ. Καταδίκη του αναρχικού Ηλία Νικολάου σε 7,5 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή για τον εμπρησμό του κτηρίου της δημοτικής αστυνομίας στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, παρά το σαθρό κατηγορητήριο και τις αντιφάσεις των μπάτσων μαρτύρων. Σκευωρίες και προφυλακίσεις εναντίον διαδηλωτών (υπόθεση με την πιτζάμα και αυτή του Μάριου Ζέρβα). Χαφιεδοποίηση της κοινωνίας με την επικήρυξη με 600.000 ευρώ των φυγόδικων για ληστεία συντρόφων Σίμου, Γρηγόρη και Μάριου, άλλα και με την ανακοίνωση τηλεφωνικών ρουφιανο-νούμερων από τους διωκτικούς μηχανισμούς. Οι κρατικές δολοφονίες του περαστικού υδραυλικού Τόμπι στο Βύρωνα και του συντρόφου Λάμπρου Φούντα στη Δάφνη. Και φυσικά η δημιουργία τράπεζας γενετικού υλικού, οι υποκλοπές, οι παρακολουθήσεις, οι κάμερες και ο κουκουλονόμος.
Το «καλύτερο» όμως το αφήσαμε για το τέλος. Ο χειρισμός της υπόθεσης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, που φαίνεται ότι θα ακολουθηθεί και σε αυτήν του Επαναστατικού αγώνα, εγκαινιάζει μια μέθοδο που δεν θα τη φανταζόταν ούτε ο Όργουελ στο «1984». Σπίτια βαπτίζονται γιάφκες και όποιος έχει την «τύχη» να περάσει από κει, είναι φίλος ή σύντροφος κατηγορουμένου, έχει μιλήσει στο τηλέφωνο μαζί του, έχει αφήσει τη μηχανή του στην αυλή του ή έχει αφήσει ένα δακτυλικό αποτύπωμα σε τουαλέτα ή κινητό αντικείμενο, έχει κατσαρόλα, υπολογιστή ή χρησιμοποιεί τηλεκάρτες χαρακτηρίζεται τρομοκράτης. Με λίγα λόγια γίνεται ποινικά κολάσιμη η οποιαδήποτε φιλική ή συντροφική σχέση όποιου έχει βάλει στο μάτι η αντιτρομοκρατική.
Για όλα αυτά ο πρωθυπουργός μας έχει να πει: «Να συγχαρώ και τη δουλειά που έκανε ο Μιχάλης και το υπουργείο του και όλους όσοι ενεπλάκησαν σε αυτή την υπόθεση. Νομίζω ότι έτσι σιγά σιγά ανακτούμε και την εικόνα μιας χώρας ευνομούμενης και πιο ασφαλούς»
Εμείς από την μεριά μας δηλώνουμε: Ότι και αν σκαρφιστούν, όσους από εμάς και να σύρουν στα δικαστήρια ή στη φυλακή – Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!
-
Επίλογος
Εν όψει των τόσο αναπόφευκτων όσο και πρωτόγνωρων κοινωνικών εκρήξεων που έρχονται, ο αναρχικός χώρος ως το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι των αντιστεκόμενων αυτής της κοινωνίας αποτελεί και τον πρώτο δέκτη της καταστολής. Το ιδεολόγημα της υποταγής στο όνομα της εθνικής ομοψυχίας, για να γίνει αποδεκτό στους όλο και πιο φτωχούς υπηκόους, πρέπει να επιβληθεί και με τη βία.
Η ανθρώπινη αλληλεγγύη και η αντίσταση στις προσταγές των αφεντικών αυτού του κόσμου είναι η αντιπρόταση των αναρχικών σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Και σαν τέτοια δεν καταστέλλεται. Πηγάζει από την ίδια την ύπαρξη του άδικου συστήματος, είναι σάρκα από τη σάρκα της κοινωνίας και θα στοιχειώνει για πάντα τα όνειρα των αφεντικών. Όσο υπάρχουν καταπιεσμένοι θα γεννιέται από τις τάξεις τους η αναρχική πράξη και συνείδηση που θα αντιμάχεται τη βαρβαρότητα της εξουσίας μέχρι την ολική καταστροφή της.
