Αλληλεγγύη στον απεργό πεινας απο 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη

Γιατί δεν υπάρχει δρόμος προς την ελευθερία, αλλά η ελευθερία είναι ο δρόμος.

Κατά τη διάρκεια του lockdown είδαμε τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση ΝΔ (όπως θα έκανε και κάθε άλλος εκπρόσωπος του κράτους), να στοχεύουν στην αυστηρότερη επιτήρηση, την καταστολή, τον έλεγχο. Μετά από αυτή την περίοδο, είδαμε κάποια από αυτά τα μέτρα να μένουν και τους μηχανισμούς καταστολής να εντείνονται ακόμη περισσότερο, με σκοπό τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας.

Από το κλείσιμο στο σπίτι μέχρι την στρατιωτικοποίηση των ζωών μας με πρόσχημα την υγεία μας, μέχρι τα αντεργατικά μέτρα του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, με πιο πρόσφατη την άμεση καταστολή συνδικαλιστικών αγώνων (ΣΒΕΟΔ, Γεν.Ταχ). Από το νόμο 4777 (Κεραμέως/Χρυσοχοΐδη) που στοχεύει στην εντατικοποίηση της φοίτησης, στην αποστείρωση των πανεπιστημιακών χώρων, στην εξαφάνιση του ασύλου και των φοιτητικών αγώνων με την εισχώρηση μπάτσων και ασφαλιτών στα πανεπιστήμια που χτυπούν και συλλαμβάνουν φοιτητές και νεολαίους με κάθε ευκαιρία (ΑΠΘ) μέχρι την αυστηροποίηση νομοσχεδίων για την καταστολή όσων δεν ευθυγραμμίζονται με τα πρότυπα του φιλήσυχου μικροαστού (πχ αθλητικός νόμος/κάρτα φιλάθλου) και με το χτίσιμο υποθέσεων για την τρομοκράτηση του κόσμου που αγωνίζεται (σύντροφοι-ισσες, 14 διωκόμενοι με βάση το DNA). Από την επίθεση των μπάτσων σε πάρκα και σε πλατείες σε αυτούς που δεν συμμορφώνονται στις κρατικές εντολές (όπως έγινε τον περασμένο Απρίλιο στο πάρκο Θεοτοκοπούλου, Ηράκλειο), μέχρι τον εξευγενισμό δημόσιων χώρων από αφεντικά που απλώνουν τα τραπεζάκια τους, για την εξυπηρέτηση των αναγκών της τουριστικής περιόδου. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα κομμάτι του μωσαϊκού του οργανωμένου πλάνου πειθάρχησης και ελέγχου εντός των μητροπόλεων, που με μια μικρή ματιά δεν προσομοιάζει μια ελεύθερη ζωή που προσπαθούν απεγνωσμένα ΜΜΕ, σελέμπριτιζ, κυβερνητικοί εκπρόσωποι και λοιποί παρατρεχάμενοι να μας πείσουν ότι ζούμε.

Την ίδια στιγμή που ένας πόλεμος με τις αναλογίες του 21ου αιώνα μαίνεται και το ελληνικό κράτος ξεκάθαρα λαμβάνει μέρος η επιδίωξη είναι μία : Μην σας απασχολεί ! Δουλέψτε, καταναλώστε, διασκεδάστε (όσο ακόμη μπορείτε). Πριν σας απολύσουν και δεν έχετε στον ήλιο μοίρα, πριν έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ, πριν σας πάρουν το σπίτι, πριν οι τιμές της βενζίνης να είναι τελείως άπιαστες, πριν σας επιστρατεύσουν, πριν την κατάθλιψη, πριν καταλήξετε σε κάνα κρατητήριο. Ακόμη και τίποτα από αυτά να μην συμβούν σε σας, θα είναι μέχρι τη στιγμή που η επόμενη «κρίση» θα εμφανιστεί στο προσκήνιο και πάλι θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τα παραπάνω.

Εμείς από την μεριά μας, θεωρούμε ότι υπάρχουν πολλοί και πολλές που καταλαβαίνουν πολύ καλά τι τους συμβαίνει. Καταλαβαίνουν ότι αυτός είναι ο κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού και πως δεν πρόκειται για κάποια «κρίση» αλλά για μια μόνιμη κατάσταση. Καταλαβαίνουν ότι οι αυξήσεις των τιμών είναι μειώσεις των μισθών, ότι οι μπάτσοι στις γειτονιές δεν μας προστατεύουν και ότι ο πόλεμος δεν είναι μακριά αλλά τον ζούμε κάθε μέρα εδώ.

Η επίθεση στους απείθαρχους κρατούμενους, με παράταση της κράτησης τους επ’αόριστον, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αλλεπάλληλων κατασταλτικών και διωκτικών μέτρων που εφαρμόζονται σε όσους δεν σωφρονίζονται, αλλά εξακολουθούν να αντιστέκονται. Ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης, έχοντας πάρει ξεκάθαρη θέση ενάντια σε όλα αυτά που υποτιμούν τις ζωές μας, προχωρά σε απεργία πείνας στις 23/5/22 με αίτημα την αποφυλάκιση του, εφόσον σύμφωνα με τους νόμους της αστικής δικαιοσύνης θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί πριν 6 μήνες (Δεκέμβρης 2021). Μετά από 8,5 χρόνια έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας, συνεχίζει να αγωνίζεται βάζοντας το σώμα του ως ανάχωμα στην εκδικητική μανία των κρατικών μηχανισμών, που επιδιώκουν να αφανίσουν όποια-ον δεν πληροί τις “προϋποθέσεις” τους. Αυτός ο αγώνας δεν αποτελεί μια προσωπική βεντέτα του συντρόφου και της εισαγγελίας της Άμφισσας, ούτε του α/α χώρου με την κυβέρνηση της ΝΔ. Αντίθετα αφορά όσες δεν επιθυμούν μια ζωή με σκυμμένο το κεφάλι, όσους δεν θέλουν να είναι ρουφιάνοι της υπηρεσίας ή των αφεντικών, όσες είναι περήφανες για τις επιλογές τους.Είμαστε δίπλα σε όσους αντιστέκονται στην υπάρχουσα αθλιότητα, στεκόμαστε ο ένας διπλά στην άλλη, παλεύοντας ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας/κυριαρχίας. Είμαστε δίπλα σε αυτούς που έφυγαν νωρίς και σε αυτές που διώκονται, τιμωρούνται, φυλακίζονται επειδή συνεχίζουν να αντιστέκονται.

Την κρίση να την πληρώσουν τα αφεντικά. Πολύμορφοι αγώνες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο

Έμπρακτη αλληλεγγύη στον σύντροφο απεργό πείνας (από 23/5/22) Γιάννη Μιχαηλίδη. Άμεση ικανοποίηση του αιτήματος του

Γιατί ο αγώνας για την απελευθέρωση του ενός είναι αγώνας για την απελευθέρωση όλων.

Αναρχικοί-ες, Αντεξουσιαστές-τριες

Ηράκλειο Κρήτης,

Μάης 2022